نقش افزودنی ها در روغن حرارت

نقش افزودنی ها در روغن حرارت

افزودنی ها یا ادیتیوها در اغلب روغن های روان کننده استفاده می شوند . افزودن ها در روغن حرارت به عنوان تقویت کننده عملکرد روغن در کاربردهای انتقال حرارت استفاده می شوند. افزودنی ها در روغن حرارت مقاومت در برابر خوردگی، ضد سایش و فرسودگی را ایجاد می کنند که مورد نیاز یک سیستم حرارتی است. ادیتیوهای روغن همچنین می توانند پایداری اکسیداسیون را افزایش دهند که باعث افزایش عمر سیستم می شود. البته در دماهای بالا، بهتر است از تماس روغن انتقال حرارت با هوا یا اکسید کننده ها جلوگیری شود. سیستم حرارتی باید طوری طراحی شود که این مهم را به حداقل برساند. افزودنی ها با ایجاد پایداری اکسیداسیون توانایی مولکول های روغن حرارت را برای مقاومت در معرض اکسید کننده هایی مانند هوا افزایش می دهد.
عدد جادویی 400 درجه فارنهایت را به خاطر دارید؟ فراتر از این دما، افزودنی ها به سرعت بی اثر می شوند. بنابراین، در دمای بالا، روغن حرارت باید فرموله شود تا پایداری اکسیداسیون ذاتی داشته باشد. اساس آن فرمول چیست؟ روغن حرارت برای کاربرد خاص انتقال حرارت و در عین حال به حداقل رساندن تخریب طراحی شده اند. در روغن حرارت مبتنی بر پایه معدنی، فرآیند هیدروژناسیون شدیدتر و واکنش کاتالیزوری متفاوتی نسبت به سایر یک روانکارها روبرو هستیم . نیاز است در روغن حرارت به سطح بسیار بالایی از خلوص و استحکام پیوند دست یافت. در روغن‌های سنتتیک و همچنین روغن‌های معدنی، روغن حرارت با خلوص بالا باید بهترین ویژگی‌های ممکن را برای حداکثر انتقال حرارت به روغن حرارت بدهد . افزودنی ها باعث افزایش قیمت محصول نهایی می شود و در صورت عدم نیاز به صرفه نیست. در روغن حرارت حتی ممکن است مطلوب نباشد. به عنوان مثال، آنچه ممکن است به عنوان ناخالصی در یک روغن حرارت در نظر گرفته شود، ممکن است به روانکاری یک روغن کمک کند. به عبارت دیگر، روغن حرارت برای یک کاربرد نهایی خاص به جای یک کاربرد عمومی فرموله می شوند. این پردازش تخصصی زمانی مورد نیاز است که به آستانه 400 درجه فارنهایت برسد.