روغن حرارت سیلیکونی
روغن انتقال حرارت سیلیکونی ، یک جایگزین امیدوارکننده برای انتقال حرارت و دستیابی به راندمان بالاتر و هزینه تولید برق کمتر در نیروگاه های حرارتی خورشیدی است. این جایی است که پروژه تحقیقاتی مختلف وارد شده اند، ابتدا در آزمایشگاه و تحت شرایط عملیاتی ، بررسی می کنند که چگونه می توان سیستم انتقال حرارت را به طور کامل جایگزین کرد و حتی در کارخانه های تجاری بزرگ از نقطه نظر فنی به طور کامل جایگزین شود و با اطمینان کار کند . روغن انتقال حرارت سیلیکونی را می توان به طور دائم در دماهای تا 430 درجه سانتیگراد استفاده کرد و حتی در دمای منفی 40 درجه سانتیگراد نیز مایع باقی می ماند. این بدان معنی است که گرمایش ثانویه برای جلوگیری از یخ زدن روغن انتقال حرارت مورد نیاز نیست. علاوه بر این محیط انتقال حرارت به میزان قابل توجهی هیدروژن کمتری آزاد می کند و بنزن را تشکیل نمی دهد. همه این ویژگی ها سازگار با محیط زیست، ایمنی شغلی و کارایی بهتر را در مقایسه با نیروگاه هایی که با رسانه های انتقال حرارت معمولی کار می کنند، بهبود می بخشد. و همچنین هزینه های تولید برق کاهش می یابد.
معایب روغن حرارت مینرال
اکثر کارخانه ها و نیروگاه ها تا کنون از روغن های انتقال حرارت ساخته شده از با پایه مینرال یا پلی آلکالین گلایکول استفاده کرده اند. با این حال، این روغن های حرارت دارای معایبی هستند. محیط انتقال حرارت را فقط می توان در دمای تا 400 درجه سانتیگراد استفاده کرد، که در بعضی موارد مانند کارایی یک نیروگاه حرارتی خورشیدی را محدود می کند. علاوه بر این استفاده از روغن حرارت مینرال مواد سمی در طول عملیات انتقال حرارت در سیستم تشکیل می شود که باید به طور منظم جدا و دفع شوند. علاوه بر این در عملیات انتقال حرارت با روغن های مینرال بنزن نیز تولید می شود که اثر سرطان زایی آن در انسان به اثبات رسیده است. سیستم انتقال حرارت نیز زمانی که در حداکثر دمای کاری خود کار می‌کند، نسبتاً سریع پیر می‌شود که باعث آزاد شدن هیدروژن می‌شود. گاها روغن حرارت در دمای بالا از طریق لوله های جاذب به داخل عایق خلاء گیرنده ها نفوذ می کند که باعث افزایش تلفات حرارتی و در نتیجه کاهش بازده کل نیروگاه می شود.
